احتمالا به گوش شما هم خورده که می گویند “فلانی وایب خیلی خوبی داره” یا “عجب آدم بد وایبی!” اما آیا می دانید وایب (vibe) یعنی چه؟ این کلمه که این روزها در فضای مجازی هم خیلی روی زبانها افتاده در لغت به معنای حس درونی، انرژی یا به اصطلاح خودمانی تر همان فاز است.
وایب در واقع احساساتیست که ما به طور ناخودآگاه نسبت به یک فرد، مکان، رفتار یا موقعیتی که در آن قرار داریم پیدا می کنیم. این احساسات از ضمیر ناخوداگاه ما سرچشمه می گیرند و باعث می شود که نسبت به کسی یا چیزی حس خوب یا بد داشته باشیم.
درست مثل امواج صوتی که از نت های موسیقی می آیند، وایب هم همان ارتعاشاتیست که با چشم دیده نمی شوند ولی می توان احساسشان کرد.
چه چیزی باعث می شود کسی یا چیزی وایب خوب داشته باشد؟
حالا این سوال پیش می آید که آدمهایی که وایب خوب می دهند چه ویژگیهایی دارند؟ آیا این وایب به خاطر رفتار آنهاست یا به خاطر حرفهایشان؟ به خاطر زبان بدنشان است یا به خاطر همه این خصوصیات با هم؟ به صدای موسیقی فکر کنید.
موسیقی تشکیل شده از نتهایی که امواج صوتی نامرئی تولید می کنند و گوش و مغز ما این فرکانسها را هم به صورت آگاهانه و هم گاهی ناخودآگاه دریافت می کند. در مورد وایب هم همینطور است. روح و جسم ما حال و هوایی که از افراد یا فضاهای مختلف ساطع می شود را دریافت می کند و این فرکانسها روی احساسات ما اثر می گذارند.
حالا بیایید ببینیم “وایب خوب” اصلا چیست و بعد به این بپردازیم که چطور باید وایب خوبی داشته باشیم.
وایب خوب چیست؟
وقتی به یک آهنگ گوش می کنید حس و حال خاصی درون شما شکل می گیرد. بسته به نوع آهنگ ممکن است این حس انگیزه گرفتن، غمگین شدن، شادابی یا هر حس دیگری باشد. مثلا بعضی آهنگها حال و هوای تاریک و غمگینی دارند و شما وقتی گوششان می دهید حس منفی یا در اصطلاح همان وایب منفی می گیرید.
از نظر روانشناسی وقتی ما روحیه و حس و حال خوبی داریم به طور ناخودآگاه این احساسات درونی خوب و مثبت را به دیگران هم منتقل می کنیم. احتمالا زیاد دیده اید آدمهایی را که به اصطلاح خوش انرژی یا انرژی مثبت هستند. این افراد همان ذهنیت و حال درونیشان را به شما منتقل می کنند.
ما احساسات درونی خودمان را از طریق نشانه های غیر کلامی مثل حالات صورت و زبان بدن به بقیه انتقال می دهیم. حتی اگر سعی در پنهان کردن احساساتتان هم داشته باشید در نهایت باز هم خلق و خوی درونی شما در رفتار بیرونیتان منعکس می شوند؛ چه از این مساله آگاه باشید و چه نباشید.
بدن ما به طور طبیعی از طرف هر کس و هر چیزی که در اطرافمان است سیگنال های غیرکلامی را دریافت می کند. این سیگنال های غیرکلامی که گاهی عمدی اما اغلب اوقات به صورت غیر عمدی منتقل می شوند همان وایبی هستند که ما از اطراف می گیریم.
اکثر مواقع احساسات درونی ما آنقدر عمیق هستند که از تاثیر آنها روی حال و هوایمان و اثری که روی بخشهای مختلف زندگیمان می گذارند بی خبریم. این اثرات ممکن است چیزهای ساده ای مثل شانه های افتاده یا اخم شدید باشند. اغلب اوقات تشخیص این نشانه های غیر کلامی برای خودمان سخت است، اما دیگران از حالات چهره، زبان بدن، لحن صدا، حرکات چشم و سایر ارتباطات غیرکلامی ما به راحتی متوجه حال و هوای ما می شوند.
همه اینها دست به دست هم می دهند تا وایب ما را شکل بدهند. احساسی که از درون ما سرچشمه می گیرد و به دیگران منتقل می شود همان وایب ما است و می تواند خوب یا بد باشد.
چطور بفهمیم که وایب خوبی داریم یا نه؟
فهمیدن اینکه چه وایبی داریم همیشه راحت نیست؛ اما در نهایت این خود ما هستید که تصمیم می گیریم آدم مثبتی باشیم یا منفی نگر. زندگی پیچ و خم های زیادی دارد و همیشه طبق میل و خواسته ما پیش نمی رود. اما این دیدگاه و نگرش خود ماست که تعیین می کند از سختیها فرصت بسازیم یا به خاطر وجودشان غصه بخوریم و متوقف شویم.
گاهی اوقات بدون اینکه خودمان باخبر شویم ضمیر ناخودآگاهمان کنترل حال و هوا یا همان وایب ما را در دست می گیرد. در چنین مواقعی ممکن است بدون اینکه خودمان بخواهیم یا بدانیم انرژی منفی یا وایب منفی تولید کنیم.
معمولا افرادی که وایب خوبی دارند از ویژگیهای زیر برخوردارند:
- خوش بین هستند.
- هیجان زده و با انگیزه روزشان را شروع می کنند.
- به دیگران شادی انتقال می دهند.
- غرغرو نیستند.
- از بقیه تعریف و تمجید می کنند.
- موفقیتهای خودشان را می پذیرند.
- قدردان و سپاسگزار هستند.
- پر از شور و شوق هستند.
- به دیگران ابراز عشق و محبت می کنند.
- آشفته و سردرگم نمی شوند.
به طور کلی برای اینکه بفهمید وایبتان خوب است یا بد باید به نظر و دیدگاه دیگران درباره خودتان توجه کنید.
